روزهای احسان

چه خجسته... چه فرخنده... و چه خوشبخت مادری که روزی پا به ماه می شود که پدر 33 سالگی را آغاز می کند. امسال برای همسرم نه تولد گرفتم و نه کادو. تو ای گرما بیرون رفتن از خونه برام سخته....قراره با هم بریم خرید که وقت نکرده. به همسر قول دادم سال دیگر من و پسرکش ، 34 سالگی اش را جشن بزرگی بگیریم... شکر می کنم خدا رو به خاطر داشتن همسرم... و همه نعمت های بزرگ خداوند از جمله کودکی که مدام تکان می خورد. به همسرم: بهترین بابای دنیا می شوی، قسم می خورم! در آستانه قشنگ ترین لبخند خدا به زندگی مان، تولدت مبارک:)

33 Weeks Pregnant آن شب خوابم نمی برد، مثل شب های قبلش.... می گویند اختلالات خواب در ماه های اول و آخر طبیعی است. نیمه شب برای روز بعد برنامه می ریزم: -       مرتب کردن کشو های دراور -       کابینت های آشپزخانه دوباره چیده شوند -       تماس با یکی از دوستان که 2 بار زنگ زده و من خواب بودم باز خوابم نمی برد...حساب کتاب می کنم ، می بینم اگر هر روز 10 صفحه دیگر قرآن بخوانم ، 1 ختم انجام می شود. به کارهایم اضافه می کنم : -       روزی 10 صفحه قرآن دراز می کشم...تمام افکار سراغم می آیند و همزمان دلبرک...